www.forum143.fora.pl

Kraeuter

S/N 0346M
To auto jest ostatnim 166MM i PIERWSZYM karosażem Pininfariny w stajni Ferrari.

Pierwotnie był taki, jak na ostatnim zdjęciu i tak wygląda dziś.
Zamówił go w 1953 niejaki Zeller, Niemiec, który jeździł nim nawet na Nordschleife.
W 1957 sprzedał go, niestety, niemieckiemu dilerowi, a ten sprzedał go Amerykaninowi... Crying or Very sad

Samochód przeszedł jeszcze przez 3 pary durnych, jankeskich łap, aż znalazł się w stanie pokazanym na dwóch pierwszych zdjęciach.
O ile pierwszy Jankes w jego życiu traktował go dobrze, pozwalając sobie tylko na przemalowanie go na kolor grafitowy, o tyle następni byli już klasycznymi Amerykanami (gówno chłopu, nie zegarek! Laughing

). Auto odnaleziono w 1979 w zagajniku za stodołą na farmie niejakiego Millera, w Georgii... Pozostały tylko ślady lakieru - czyżby Miller początkowo zamierzał go "odświeżyć" ? - nadwozie dość mocno skorodowało, ale silnik "166", który w międzyczasie wymieniono na "250" uchował się w stanie oryginalnym, choć uszkodzony - zlokalizowany gdzieś w USA przez niejakiego Sparlinga Shocked

Nabywca nadwozia - Sutterfield - kupił go w 1999 i miał na sprzedaż "komplet" Cool

Restauracji dokonała uznana oficyna, współpracująca z Ferrari Classiche - DK Engineering, Watford, UK, która kupiła wrak za symboliczne 900 000$.
Auto, już w "fabrycznym stanie" zakupił, tym razem Holender Laughing

Henk Koel - za nieznaną cenę... Laughing

i wystawił je w 2006 w prestiżowym Concorso d'Eleganza, Villa d'Este.
I wygrał!
I ten Tulipan jest właścicielem auta do dziś.
W 2017 auto otrzymało certyfikat oryginalności od Ferrari Classiche.

PS. Staram się zawsze, oczywiście, aby model miał oryginalne kolory - a niektóre egzemplarze Ferrari miewały ich w swoim żywocie całkiem sporo - najlepiej fabryczne, ale w tym przypadku "amerykański" kolor bardziej mi się podoba Wink

Pablo13

Kraeuter

Ja też lubię te historie, szukam ich i często jestem w szoku, co taki biedny przedmiot, jak samochód, może przejść w swoim mechanicznym życiu.
I wręcz wzrusza mnie czasem opis końca jego traumatycznych przeżyć, kiedy ląduje on w rękach człowieka, który jest w stanie uszanować - jeśli nie jego piękno i historię, to przynajmniej jego wartość... w mamonie, czyli lokacie kapitału Very Happy

Pablo13

Kraeuter

Pablo, proszę Cię!
Przecież to się może przyśnić i mamy gotowy koszmar, z którego wybudzimy się z krzykiem... Sad

Pablo13

Kraeuter

DeDeEry dali radę, mówisz?
No, faktycznie, nieźle im to nawet wyszło Laughing

Ilario zrobił to tak... Uwaga! Osoby o słabym sercu nie powinny na to patrzeć!

natomiast Tecno tak - w 1/18!

A RedLine tak:

Kształt i osadzenie tych żeberek jest wyjątkowo wredne:

PS. Te wyścigi uprawiałeś jeszcze w dzieciństwie, czy w efekcie zdziecinnienia? Laughing

Nie no, żartowałem - OK - slot-carami bawi się mnóstwo ludzi i na filmach widać, jaka to w sumie fajna zabawa Mr. Green

zagato

Redline chyba z tego wszystkiego najlepszy.
Ilario dał dupy aż miło. Nie pierwszy raz zresztą.

Kolejny temat znaczy się czeka na opracowanie.

Jak Japońce tego nie przeskoczą (kiedyś tam) to nikt inny nie da rady.

Pablo13

Pablo13

Kraeuter

Odjechany, precyzyjny model w odpowiedniej oprawie kosztować powinien od 150€ wzwyż, bo to też kwestia umiejscowienia na rynku. Oceniam, że nie sprzedałby się w większej ilości, niż 200 sztuk, w obu wersjach kolorystycznych. Dochodzi jeszcze wysoki koszt wysyłki, bo w Polsce sprzedałyby się tylko 3. No, może 5... Crying or Very sad

Pablo13

Kraeuter

Aż 20?

Czarno widzę. Poważnie Cool

Pablo13

Kraeuter

A więc: atrakcyjny towar w serii krótkiej, na ebay i powolna budowa marki.
Zauważyłem w ciągu ostatnich miesięcy (no może nieco więcej) pojawienie się 2-3 nowych firm z niezłą ofertą, obiektywnie zasługującą na zakres cen 120-130€, które cenią się znacznie wyżej, np. Bespoke Models, która, jak sądzę buduje częściowo własne, częściowo nabyte modele np. z MG i Remember. Na półce 160-180 jest napierdzielone mnóstwo modeli, przy czym się one za bardzo nie sprzedają, ale kiedy pojawi się ciekawy, starszy BBR, to schodzi za ponad 200, jak ostatnio 250GTO '64 (z wadami, wymagającymi co najmniej średniego modelarza, alby je usunąć, ale to inna historia...)

Wejście na rynek to praca mozolna. Obserwując takie firmy, jak KIA i LG w branżach ostro konkurencyjnych, nie będąc fachowcem od marketingu, a jedynie oglądaczem cen i ofert muszę powiedzieć, że wbicie się w stawkę wymaga atrakcyjnych cen, przyzwoitej jakości, ale bez przegięcia i przemyślanej, celnej oferty.